تغییرات پارامترهای کیفی آب زیرزمینی در محدوده شهرستان ملایر با تاکید بر تاثیر کاربری کشاورزی بر کیفیت آب

هدف مطالعه کنونی بررسی کیفیت آب زیرزمینی در محدوده شهرستان ملایر، استان همدان، براساس اطلاعات پایش شده در یک دوره زمانی چهار ساله و با توجه به شاخص کیفیت آب با تاکید برتاثیر کاربری کشاورزی برکیفیت آب بوده است. داده های پایش شده در ارتباط با 14 پارامتر کیفیت آب مربوط به 26 چاه در طی سال­های 1392-1391 و 19 چاه طی سال­های 1390-1389 بدست آمدند. میزان باقی مانده کلر در 50 درصد از ایستگاه­ها در حد صفر بود. علاوه براین میزان فلوراید در 14 ایستگاه پایین­تر از حد آستانه 5/0 میلی گرم در لیتر قرار داشت وبرای 7/80 درصد از ایستگاه ها میزان نیترات بالاتر از 13 میلی گرم در لیتر بود. علی رغم اینکه تفاوت معنی داری بین غلظت برخی از پارامترها در بین این دودوره زمانی بدست آمده بود اما این تفاوت آن چنان چشمگیر نبود. براساس نتایج شاخص کیفیت آب 9/76 درصد از ایستگاه­ها در حدآلودگی ناچیز تا متوسط قرار داشتند. درکل، مقادیر نیترات در 21 چاه (7/80درصد) بالاتر از حد استاندارد آلودگی ناشی از منابع انسان انگیخته(13 میلی گرم در لیتر) و در دو چاه بالاتر از استاندارد سازمان بهداشت جهانی جهت مصارف شرب (40 میلی گرم در لیتر) بود. روند تغییرات ناحیه ای نیترات با استفاده از روش درون یابی از سمت شمال غرب به سمت جنوب شرق افزایش نشان می داد. علی رغم این­که با توجه به نتایج شاخص کیفیت آب، کیفیت کلی آب دچار زوال نشده است اما همچنان ریسک بهداشتی مصرف به­ویژه در زمینه نیترات برای مردم محلی وجود دارد.